Yıldız Yasemin Sonel'in Anısına

Sabri Gürses Yıldız Yasemin Sonel 1977 yılında, 17-18 yaşlarında vefat etmiş gencecik bir çevirmen. Kitap olarak yayınlanmış tek bir çevirisi var, ölümünden üç yıl sonra. Üçkağıtçılar adlı bu çeviri babası Prof. Dr. Ahmet Sonel tarafından, yazar Emine Işınsu'nun da yardımlarıyla yayınlanmış. Üçkağıtçılar, 1971 yılında Amerika'da çoksatar olan ve 1973 yılında aynı adla filme çekilen Paper Moon adlı kitabın çevirisi. Kitabın kapak tasarımı film afişinin tasarımıyla aynı, sadece, sanırım burada Yıldız Yasemin Sonel ile babası Ahmet Sonel afişi kendileri canlandırmış, ama emin değilim, öyle hayal etmek istedim biraz da. Yıldız Yasemin Sonel 1977 yılında bir trafik kazasında vefat etmiş. Ben bu kitabı sahafta buldum ve inceledikçe neyle karşı karşıya olduğum konusunda karışık hisler yaşadım: gencecik bir insanın bir kitap çevirmesinin güzelliği bir yana, bir baba göğe uçan küçük kızının kitabını yayına hazırlarken neler hisseder? Giriş yazısı olarak şu satırları kaleme almış: "Yıldız Yasemin Sonel, ortaokulu bitirdiği yıl (3 sene evvel) bu kitabı tercüme etmişti. Lise son sınıfta iken, belki vicdan muhasebesi yapmak gibi bir faziletten hiç nasibini almamış bir ailenin araba sürücüsü olan çocuğunun hatası ile, trafik kazasında vefat etti. İngilizce ve Fransızca biliyordu. 'Allah'tan başka hiçbir şeyi bulunmayan kendisinin, Allah'tan başka her şeyi olanlara acıdığını' ifade ederdi... Hatırasını yaşatmak, değerli dostların yardımı ile mümkün olabildi. Başta değerli romancı Emine Işınsu Hanımefendi olmak üzere, kitabın basılmasını sağlayan dostlarıma şükranlarımı belirtmek isterim...

Babası Prof. Dr. Ahmet Sonel"

Ahmet Sonel hakkında okuduğum bir habere göre çok verimli bir insan, bir kardiyolog, yaptığı bir çok çalışmayla birlikte kızının anısına bir kitap adamış, adına bir kalp vakfı kurmuş. Kendisine gecikmiş bir baş sağlığı dilemek, kızının güzel, incelikli çevirisinden dolayı her ikisini geç de olsa tebrik etmek istedim. Trafik kazalarında, başkalarının hesapsız canavarlıklarında tükenip giden incecik hayatlarımız: bu hüzünlü çeviriyi görünce hissettiklerimi, en son 7 Temmuz 2005 Londra bombalamasından sonra hissetmiştim. Londralıların yanısıra, Marmara Üniversitesi'nden mezun olmuş, İngiltere'ye dil kursuna gitmiş, 24 yaşında genç bir kız kayboldu o çirkin terör olayında: Gamze Güloran. Bir yanıyla 24 yıllık bir emek, bir yanıyla çevirmen adayıydı bana göre. En son annesinin Londra'ya gittiğini okudum, bir daha haber okumadım hakkında, dilerim bulunmuştur, dilerim iyidir, terör karşıtı bir çeviri yapmaya niyetlenmiştir.